Bantmag

Gelmiş geçmiş en büyük şarkı bu, öyle değil mi? Milyonlarca rock dinleyicisi, binlerce anket ve müzik listesi, yüzlerce müzik dergisi hemfikir. Eğer en büyük rock şarkısı diye bir şey varsa, o zaman neden bu “Imagine” olmasın?

Belki bunu biraz daha bilimsel ele alabiliriz. Şarkıları büyüklük bakımından sıralıyorsak, nesnel bir analizde “Imagine” nerede durur? Cheeky Girls’ün “Touch My Bum”ından daha iyi olduğunu söyleyebiliriz. Ama tüm zamanların en başarılı şarkı yazarlarından olup hepimizin arkadaş olmasının gerekliliği üstüne şarkı söylerseniz, boş şarkılar yazan bir pop ikilisinden daha iyi olmak kolaydır. Daha mantıklı bir sonuca varmak için onu benzer bir müzisyenin yazdığı, benzer bir temayı işleyen, benzer bir şarkıyla kıyaslamak gerekir. Mesela Paul McCartney ve “We All Stand Together” (Kurbağa Korosu) ile…

Melodi: İyi bir başlangıç noktası. Her iki şarkı da Do majör gamı üstüne kurulu. “Imagine” bu gamdan sapmak için pek çaba göstermiyor. Birkaç tane eksik 7’li kullanıyor. “Kurbağa Korosu” da aynı majör gamda ilerliyor ama bazı modülasyonlar var ve yeri geldiğinde armonik yapı ezgilerin birbiriyle yarıştığı hissini uyandırıyor. Eski bir Beatles numarası. KAZANAN: “Kurbağa Korosu”

Düzenleme: Lennon’ın “Imagine”ı epey bodoslama. Kıta-nakarat-kıta-nakarat yapısına bağlı kalarak birkaç ilkel akorla başlıyor ve ardından tatlı, ama nihayetinde hayal gücünden yoksun bir yaylı grubu ona eşlik ediyor. Vokal partisyonu da sahici armonilerden mahrum, ki Lennon bu şarkıya gelinceye kadar tarihte kayda alınmış en güçlü armonilerden bazılarını seslendirmişti. Baştan sona epey standart. Oysa “Kurbağa Korosu”… Başlangıcından itibaren kurbağalar söylüyor, arada kediler filan katılıyor. McCartney, bazı Strauss’varî orkestral işlerle, fışkıran pan flütler ve pompomlayan kornolarla klasik müzik hünerini sergiliyor. Miyan bölümünde bir Broadway müzikaline benzer bir düzenlemeye geçiliyor. Kısa bir opera kısmı da var ve tempo 2/4’lükle 3/4’lük arasında zıplayarak bir pop kırkbeşliği için taptaze bir değişikliğe imza atıyor. KAZANAN: “Kurbağa Korosu”

Orijinallik: Rock müziğin büyük öncülerinden birinin ölçüsünde “Imagine” epey yapmacık bir piyano baladı. Öte yanda “We All Stand Together” cesurca bir barok pop deneyi. Hem de kurbağaların söylediği... KAZANAN: “Kurbağa Korosu”

Sözler: Lennon’ın baştan sona parlaması gereken nokta bu. Modern poptaki şarkı öğesinin şekillendirilmesinde önemli bir rol oynayan ikili içerisinde Lennon hep kelimelerin adamı olarak bilindi. “Imagine” tekrarlayıp duran bir şarkı ve onun daha önce yazdığı “I Am the Walrus” gibi başyapıtlarının imgeleminden yoksun. Ama bütün iş hissiyatında, öyle değil mi? Kapitalizm karşıtı, devlet karşıtı, din karşıtı. Mülkiyetin olmadığını hayal edin. Lennon bunu yazdığında müzik işindeki en zengin pop yıldızlarından biriydi, sayısız mülkü ve söylenene göre devasa kürk manto koleksiyonunu saklamak için ısı kontrollü bir gardırobu vardı. Sonra Amerikan vatandaşlığı için yıllarca savaş verdi. “Imagine” en iyi ihtimalle naif bir “Herkes benim gibi düşünse işler yoluna girer” demeci, en kötü ihtimalle didaktik bir ukalalık. “Kurbağa Korosu”nun mesajıysa bundan farklı: “Birbirimize bağlıyız”. Hemcinsin olan insanlarla bir olmaktan bahsediyor, ama her koşul altında. Yensen de yenilsen de, batsan da çıksan da. Birtakım metafizik kavramların yokluğunu hayal etmeye, sahip olduklarınızı reddetmeye, içinde yetiştiğiniz kültürden kendinizi söküp atmaya çalışmanıza lüzum yok. Sadece el ele tutuşun ve kim olursanız olun iyi geçinmeye bakın. KAZANAN: “Kurbağa Korosu”

Yukarıdaki bütün kriterlerde “Kurbağa Korosu”nun önde olduğu çok açık. Ama gelin görün ki “Imagine” daha popüler, değil mi? Hayır, değil. “Imagine” sayısız memlekette bir numara oldu, ama “Kurbağa Korosu” da oldu. Britanya’da ayrı ayrı iki kez Noel döneminin bir numarası oldu ve Meksika’da bir numarada 99 hafta kaldı. Buyurun görün. “We All Stand Together” (Kurbağa Korosu) nesnel olarak “Imagine”dan daha iyi bir şarkı. Peki neden “Imagine” tercih ediliyor? Çünkü bu ikilinin havalısı hiçbir zaman McCartney değildi; 40’ıncı yaşgününden hemen sonra vurulmadığı için ve bir de tabiî ki şu başparmağıyla yapıp durduğu işaret yüzünden. Ama nedeni ne olursa olsun, artık doğrusunu biliyoruz: bilim bize “Kurbağa Korosu”nun “Imagine”dan daha iyi olduğunu söylüyor. (İki şarkı da Bananarama’nın “Robert de Niro’s Waiting”i kadar iyi değil.)