Bantmag

Portekizli grup Gala Drop, dinleyenini hipnotize etmeyi amaçlayan bir müzik yapıyor. İsterseniz Krautrock'a isterseniz modern elektronik müziğe dair izler bulabilirsiniz şarkılarında. Hattâ grubun müziğinin aslında çok geniş bir kitleye hitap ettiğini belirtecek şöyle bir detay da verebiliriz: Gala Drop bu yaz hem Avrupa'nın birçok önemli rock müzik festivalinde sahne alıyor hem de Portekiz'de gerçekleşen trans müzik festivali Boom'da.

Tabiî böylesine farklı uçlara hitap ederken bir yandan da kendi imzasını da oluşturuyor Gala Drop. Grubun kısa diskografisindeki şarkılarda yer yer epey arızalı elektronikler ön plana çıksa da en kilit enstrüman perküsyonlar. Ritmik olarak çok zengin bir altyapı oluşturup onun üzerine şarkılarını inşa ediyorlar. Grubun 2010 yılında yayınladığı kendi adlarını taşıyan ilk albümü “Frog Scene” gibi astral seyahat fırsatı tanıyan bir şarkının yanında kabile dansı yapabileceğiniz “Ubongo”yu da sunuyor. Şarkıların hemen hepsi tekdüze olsa da albümün içerisindeki bu çeşitlilik grubu benzerlerinden ayıran önemli bir unsur.

Tabiî bir de grubun geçen ay yayınladığı uzunçalardan bahsetmek lâzım. Geçtiğimiz ay yayınlanan Broda adlı albümde Portekizli dörtlüye Bant Mag.'in favorilerinden Ben Chasny gitarıyla eşlik ediyor. Six Organs of Admittance'daki sakin şarkıları ve Rangda'daki gürültü tufanının ardından bu sefer Ben Chasny, Gala Drop'un ritmik ve deneysel altyapılarının üzerine çalıyor gitarını. Önceki EP ve albümlerine kıyasladığımızda sanki Gala Drop'un ilk şarkılarındaki arayışlarının sona erdiği ve daha karakteristik bir tınıya ulaştığı hissi ilk dinlemelerde ortaya çıkıyor.

Grubun albümlerini kendi adlarını taşıyan etiketleriyle yayınladığını da eklemeliyiz. Bu da pek yetenekli bu adamların istedikleri zaman istedikleri albümü yayınlayabilecekleri anlamına geliyor.

Pozitif Şarkıların ardındaki fikirler zaten güzel, bir de her yeni albümde üzerine bir şeyler ekliyorlar!

Negatif Genellikle tekdüzelik tüm şarkılarında kendini belli ediyor.